Düztabanlık; ayağın iç arkının yüksekliğinin azalması veya tamamıyla çökmesi sonucu oluşan deformite olarak tanımlanmıştır. Düztabanlığın görülme sıklığı kaynaklarda %7-22 dir. Düztaban olan bireylerinin pasif bir yaşam tarzının olması beraberinde kardiyovasküler hastalıklar, obezite, şeker vb. gibi sağlık problemlerini de tetiklemededir. Düztaban olan bireyler için önerilen temel uygulamaların başında tabanlık kullanımı gelmektedir. Bu tabanlıklar ilk üretildiği tarihten günümüze kadar olan 64 yıldır çok az bir değişikliğe gidilmiştir. Bu tabanlıklar standart yükseklik ve ark oluşumu tüm insanları ortak bir ayak yapısına sahip gibi algılanmıştır. Bu çalışma düztabanlık tedavisinde kullanılan tabanlıkların yükseltisi, esnekliği, uzunluğu ve işlevlerinin yeniden dizayn edilerek düztaban olan bireylerin yaşam kalitesinin artırılması amaçlanmıştır. Tasarladığımız tabanlık aşil tendonu yere 90 derece gelinceye kadar yükseltme imkânı sağlamaktadır. Ön çalışmada, tüm düztaban olan bireylerin ark yükseklikleri farklı farklı tespit edilmiştir. Bu nedenle tasarlanan tabanlık her bir birey için ayrı ayrı ayarlanma yapılacaktır. Bu çalışmaya power analiz sonucunda 17 erkek-17 bayan düztabanlı yetişkin bu çalışmaya katılacaktır. Çalışmaya katılan bireylerin ayak şekilleri ve baskı yüzeyleri tespit edilmiştir. Çalışmanın başında ve sonunda fiziksel uygunluk düzeyi, yaşam kalitesi, fiziksel testler ile sosyal ağrı ölçeği değerleri tespit edilmiştir. Sonuç olarak; deneklerin ayak ark şekillerinde, fiziksel uygunluk düzeyinde, yaşam kalitesinde, fiziksel testlerde (Dikey sıçrama, kısa mesafe koşu ve Cooper testinde) ve sosyal ağrı ölçeği skorlarında olumlu sonuçlar elde edilmiştir.